فحش و بد دهانی

فحش و بد دهانی

فحش و بد دهانی    نظر دین اسلام در مورد بددهانی و فحاشی چیست ؟ پاسخ – اسلام در مقابل فحاشی و بددهانی محکم ایستاده است . ما روایات عجیبی در این زمینه داریم . اولیاء الهی تعبیرات عجیبی بکار برده اند . پیامبر فرمود : از فحش بپرهیزید زیرا خدای بزرگ انسان فحش دهنده را دوست ندارد . در تعبیر دیگری فرمودند که خدا فحش دهنده ی هرزه گوی را دشمن می دارد .     پیامبر به عایشه گفت که اگر فحش مجسم بشود چهره ی خیلی زشتی پیدا می کند . فحش دادن هم آثار دنیایی و هم آثار آخرتی دارد . ما در روایات داریم که  یکی از آثار دنیایی فحش این است که برکت روزی را از بین     می برد . رسول  اکرم فرمودند : کسی که به برادر مسلمانش فحش بدهد خداوند برکت رزقش را از و می گیرد و  او را به  خودش واگذار می کند و معیشت او را از بین می برد . در مورد آثار آخرتی انسان بددهان جهنم است . امام صادق (ع) فرمود : هرزه گویی جفاکاری است و جفاکار در جهنم است . آقا در روایتی می فرمایند که چهار گروه در جهنم هستند که جهنمیان از آنها حالشان بهم می خورد . یکی گروهی از افراد هستند که در جهنم چرک از دهان شان بیرون می آید . اینها همان انسانهایی هستند که در دنیا دشنام می دهند . بعد فقهی هم دارد . فحش دان حرام و گناه است . بعضی ها فکر می کنند که غیبت ، دزدی ، شراب خواری و عمل منافی عفت گناه است . فحش هم حرام است و فرقی با اینها نمی کند . ما در مورد دروغگویی و گناهان دیگر بیشتر شنیده ایم که حرام است ولی در مورد فحش کمتر شنیده ایم که فحش حرام است . بعضی ها فکر می کنند که منظور فحش های خیلی بد و زننده است . خیر این طور نیست . فحش حرام است حتی اگر نام حیوانات را به کسی نسبت بدهیم حرام است . حتی فرموده اند که یکسری بیماری مثل کوری و کچلی را به دیگران نسبت بدهند حرام است . اگر آنرا به زن و بچه ی خودشان هم نسبت بدهند حرام است .  ما معتقد به حُسن و قُبح عقلی هستیم . اگر اسلام را در این مورد حکمی نمی داد و این صفت رذیله را حرام نمی کرد ، عقل انسان می گفت که این کار زشت است . شما اگر به هر جا بروید و در هر برهه ای از زمان بپرسید که فحش خوب است ؟ جواب می دهند که فحش بد است . در ضمن فحش سلامت جامعه را هم به خطر می اندازد . فرقی بین حرام و تبعات منفی که عقل می گوید وجود ندارد . حرام های الهی و نباید هایی که اسلام دارد و محدودیت هایی که دارد برای مصونیت است . و برای جلوگیری از این آفت ها و       آسیب هاست . برای مصونیت جسم و جان و روح و روان ما انسانهاست . اگر ما از بحث حریت و علیت آن بگذریم  ، روی همسر و بچه اش اثر می گذارد . حتی روی خود انسان هم اثر می گذارد . الان من مجموعه ی همه ی کمالات را داشته باشم و درجایی دوتا فحش بدهم تمام کمالات من زیر سوال می رود . وشخصیت انسان خُرد می شود. بفرض اگر روی خود انسان هم اثر منفی نگذارد روی همسر انسان اثر می گذارد . در مورد فحاشی ما بیشتر این مشکل را با آقایان داریم . الان آقا به خانمش فحش می دهد ، این فحش روی تفکر خانم اثر می  گذارد . یعنی این فحش تفکر خانم شما را در مورد خودش عوض می کند . ما یک پدیده ای در خودمان هست بنام خود انگاره یا خودپنداره . خودانگاره برداشتی است که ما انسانها از خودمان داریم . همه ی انسانها از خودشان برداشتی دارند . هر کس بخواهد خودش را تعریف کند یک تعریفی از خودش دارد. امروزه ثابت شده که این خود انگاره یعنی برداشتی که از خودمان داریم ، 20  درصد از خودمان است و 80  درصد آن مال دیگران است و دیگران این تعریف و برداشت را به ما می دهند. ما خودمان را در آئینه ی دیگران می بینیم . چون این فحش ها اثر تلقینی دارد باعث می شود که تفکر خانم عوض بشود و بعد رفتارش هم عوض می شود . ما در پیامک ها داریم که خانم می گوید که از بس که شوهرم به من فحش داده است من اعتماد بنفس خودم را از دست داده ام . یعنی خودباروری ام را از دست داده ام  و خودم را قبول ندارم . حالا خانمی که خودباروی اش را از دست داده چطور می تواند مادر یا همسر خوبی باشد . اصلا تفکرش راجع به خودش  عوض می شود و رفتارهایش هم عوض می شود و دیگر نباید از او انتظار رفتارهای خوب داشت . ان ال پی یا برنامه ریزی عصبی کلامی و به تعبیر خودمانی تاثیر کلام بر تغییر تفکر و رفتار غیر قابل انکار است و امروزه ثابت شده است که کلام بر روح و روان و تفکر انسان اثر می گذارد . چه تفکر ، تفکر خود انسان باشد یعنی کلام ، کلام خود انسان باشد چه کلام دیگری باشد . چقدر روی بچه ها اثر منفی می گذارد . اگر آقا در خانه فحش بدهد این کلام به بچه ها منتقل می شود زیرا بچه ها پدر و مادر را الگو قرار می دهند . و درآینده پسر این آقا به خانمش فحش می دهد . شاید آقا یا خانمی که فحاشی می کنند از کسانی باشند که پدر یا مادرشان در خانه فحاشی می کرده است . البته این علت تامه نیست ولی علل مختلفی دارد . من خودم دیده ام کسانی که اهل فحاشی و بددهانی بوده اند ولی پدر و مادر خوبی داشته اند . یعنی پدر و مادر عفت در کلام داشته اند ولی همسالان ، محله و خانه ی نزدیکان اثر گذارد است . کسانی که مبتلا به این مشکل هستند باید یک جایی جلوی آنرا بگیرند . شما الان اثر الگویی دارید و بچه ها از شما یاد می گیرند . بچه های شما ازدواج می کنند و به همسرشان فحش می دهند و باز دوباره ی آنها بزرگ می شوند و ..و یک صفت رذیله نسل ها ادامه پیدا می کند . سقراط می گوید : اگر می توانست بر روی آتِن سکویی می ساختم بر روی آن سکو می رفتم و می گفتم : ای پدران بهترین ارث شما بر فرزندان تان ادب نیکوست .  امیرالمومنین فرمود : هیچ میراثی بهتر از ادب نیست . کسانی که این مشکل را دارند همت کنند و مشکل را حل کنند . ببینید که به جز حرام بودن فحش ،  چقدر اثرات منفی دارد . سوال می کنند که آیا فحش جرم است ؟ بله . در قانون مجازات اسلامی آمده است که فحاشی به دیگران و حرفهای رکیک جرم است و مجازات دارد . در مورد تهمت منافی عفت اگر قذف باشد مجازاتش سنگین تر است . برای اینکه این جرم ثابت بشود عرف کافی است . در کتاب جرایم علیه اشخاص نوشته ی آقای دکتر حسین آقانیا  اینها را توضیح داده است . بعضی ها فکر می کنند که اگر شوهر به زن فحش بدهد جرم است . اگر آقا به مادر خانم هم که سالهاست فوت کرده است فحش بدهد جرم است . این غیر از اینکه حرام است و جرم است اگر ثابت بشود ریا، اثر عاطفی عجیبی دارد . این خانم مادرش بوده و با او رابطه ی عاطفی داشته و او را دوست داشته ، الان مادرش مرحوم شده و این آقا به مادرش فحش می دهد . این رقت بار است . این جرم باید اثبات بشود و ا ثبات آن برای زن و مرد کمی مشکل تر است . چون شاهد در خانه نیست . در محل کار یا در خیابان چند شاهد پیدا می شوند و حاکم شرع طرفی که فحش داده تعزیر    می کند ولی در خانه شاهدی نیست و حتی قاضی بچه ها را هم بعنوان شاهد نمی پذیرد . اثبات این خیلی سخت است . آیا دادگاه الهی هم شاهد می خواهد ؟ خدا دارد اینها را می بیند . این رفتارها خطرناک است . اگر شما مبتلا به این مشکل هستید ، این مشکل را حل کنید . من افرادی را می شناسم که دهان شان به بدترین واژگان آلوده بوده ، ما راهکارهایی     گفته ایم و به آنها توضیحاتی داده ایم و توانسته اند که مشکل را حل کنند . این واقعا شدنی . فقط همت کنید و ما هم برای آنها دعا می کنیم . دوستان روان پزشک ما اعتقادشان این است که اگر فحش دادن مکرر باشد یک اختلال روان پزشکی است البته اگر موردی نباشد . این یک اختلال شخصیت و یک نوع تیک صوتی و نشانه هایی از دوقطبی است . اگر کسانی هستند که موردی فحش می دهند جلوی آنرا بگیرند که به اختلال شخصیت و روان پزشکی تبدیل نشود .  چه توصیه ای دارید برای افرادی که به فحش دادن مبتلا هستند ؟ پاسخ – اگر این اختلال شخصیتی شده باشد کار تخصصی لازم دارد . ابتدا باید مراجعه به یک روانشناس داشته باشند و ممکن است که نیاز به کار روان پزشکی هم باشد . دراکثر قریب به اتفاق نمی شود گفت تبدیل به اختلال شخصیت شده است زیرا مکرر و مستمر نیست . افراد تا کارشان به آنجا نرسیده فکری بکنند و می توانند این کار را بکنند . ما راهکارهایی داریم . یکی اینکه متوجه پیامدهای منفی فحش دادن باشند . امام علی (ع) فرمود : زبان حیوان درنده ای است اگر رها بشود واگذارنده را می درد . دیگر اینکه ما با تلقین و تمرین می توانیم همه صفات رذیله را کنار بگذاریم . به خودتان دائم بگویید که من می توانم عفت کلام داشته باشم . یا من اصلا عفت کلام دارم حتی اگر نداشته باشد . این به ضمیر ناخودآگاه شان می رود و وقتی می خواهد کلمه ی زشتی بر زبانشان جاری کنند ، ضمیر ناخودآگاه وارد میدان می شود و می گوید که من عفت کلام دارم . از اثر تلقین غافل نشوید . در فرانسه با دانش تلقین مشکلات بیماران را حل می کنند . بعد از تلقین تمرین کنید با یک القای تدریجی . ما انتظار نداریم که یک فردی که در خانواده بیست و پنج سال فحش شنیده و داده و این رفتار فرهنگ شده است و ملکه ی ذهنش شده ، یک روزه حل بشود . بیایید تصمیم بگیرید و بگویید که اگر من هفته ای هفت بار فحش می دهم ، این را هفته ای پنج بار می کنم تا سه ماه و بعد آنرا هفته ای سه بار می کنم ..... بعد یک بار در یکسال و بعد در سال می توانم همان یکبار را هم از بین ببرم . این واقعا شدنی است . در این مدت زمانی توصیه ام این است که همان واژگانی را هم که می گویید ، تمرین کنید که زیر لب و آرام بگوید بعد در دلتان بگویید . بعد از فصل جابجایی استفاده کنید یعنی از کلمات جایگزین استفاده کنید . مثلا شما عادت کرده اید که خدا لعنتت کند ، حالا بگویید که خدا هدایتت کند . ما می توانیم از این راهکارها استفاده بکنیم و مشکل را حل کنیم . اگر ما این مشکل را حل کنیم هم به نفع خودمان ، خانواده مان و هم جامعه است . اخلاق در جامعه خیلی مهم است . مردان روزگار به اخلاق زنده اند ، قومی که گشت فاقد اخلاق مُردنی ست .